– Całe moje dzieciństwo było w symbiozie z koniem. Wypasałam je na pastwisku, poiłam, czesałam. Konia prowadziłam za uzdę, gdy ojciec oborywał ziemniaki. Koń nawet nas woził do szkoły – wspomina Bożena Jelska – Jaroś, członek zarządu Powiatu Sokólskiego.
W Szepietowie, 4 – 5 października, odbywała się ,,65 wystawa – sprzedaż ogierów zimnokrwistych”. To najważniejsze wydarzenie Wojewódzkiego Związku Hodowców Koni na terenie województwa podlaskiego. Nie zabrakło na niej wystawców z naszego powiatu. Był Łukasz Białous ze Szczuk, Piotr Szomko ze Starej Kamionki, Jerzy Giedrojć z Czerwonki, Anna i Leszek Turelowie z Laudańszczyzny. Pierwszego dnia wystawy odbył się komisyjny pomiar zwierząt, kolejnego dnia, komisja oceniała konie.
Zwierzęta podczas oceny otrzymują punktacje, co pozwala na wyłonienie najpiękniejszego konia na wystawie. W tegorocznej, jesiennej aukcji przyznano dwa tytuły: czempiona i wiceczempiona w kategoriach: Ogier rasy Polski Koń Zimnokrwisty, Ogier rasy Polski Koń Zimnokrwisty w typie sokólskim. Przy wyborze czempiona wśród ogierów analizowano: typ rasowy, wygląd głowy i szyi, kłoda, kończyny przednie i tylne, ruch w stępie i kłusie, wrażenie. Idealny koń powinien otrzymać 100 pkt.
– Ja takiego jeszcze nie spotkałem – stwierdził emerytowany kierownik WZHK w Białymstoku. Dodał, że konie, których oceny przekraczają 83 punktów, są to już ogiery wybitne. Zdobycie 73 punktów podczas klasyfikacji, upoważnia już do wpisu do specjalnej księgi.
– Pochodzenie genetyczne zwierząt jest ważne, ale istotny jest też wkład hodowcy w rozwój konia. Praca ze zwierzęciem to proces wieloletniej pracy, niełatwo o tytuł czempiona – podkreślał Marek Niewiński, prezes WZHK w Białymstoku.
Co ważne, ogier gotowy do udział w aukcji musi mieć ukończone dokładnie 27 miesięcy. W ciągu ostatniej dekady, w naszym regionie, średnio rocznie wyłania się około 40 ogierów.
Hodowcy obecni na wystawie, podkreślali, że w naszym społeczeństwie, koń jest przyjacielem i towarzyszem człowieka w pracy i w podróży. To część polskiego krajobrazu.
– Kocham konie za ich wdzięczność. Ta miłość trwa od najmłodszych lat, już jako 14–latek, po śmierci taty, przejąłem jego gospodarstwo i hodowlę ogierów. Koń w stajni musi być w gospodarstwie, inaczej życie będzie smutne – powiedział Waldemar Gieniusz, hodowca koni z 60 letnim stażem, z Gieniusz pod Sokółką. Hodowca ze Szczuk, dodał, że koń, jako jedyne zwierzę, był zawsze obecny w życiu człowieka.
– I chyba dlatego mamy do niego sentyment. To piękne zwierzę, z którym każdy hodowca jest emocjonalnie związany, od źrebięcia aż po ogiera – podkreślił Łukasz Białous ze Szczuk.
Za ciężką pracę, hodowców z Powiatu Sokólskiego, w imieniu Zarządu, uhonorowała Bożena Jelska – Jaroś .
Nagroda za tytuł czempiona w kategorii „Ogier rasy: Polski Koń Zimnokrwisty”, trafiła do Pana Stanisława Wójcickiego z Grajewa, za konia o imieniu Majdan, nagrodę za wiceczempiona odebrał Krzysztof Leszek Góralczyk z Małego Płocka, za konia , który nazywa się Eron.
W kategorii „Ogier rasy: Polski Koń Zimnokrwisty w typie sokólskim”, tytuł czempiona otrzymał ogier o nazwie Benito, z hodowli Bogumiła Sawczuka z Czeremchy. Tytuł wiceczempiona zdobył koń Borys Mieczysława Waraksa z Suwałk.
– Koń to najbardziej sympatyczne zwierzę, jakie znam. Kto raz się z nimi zetknie, nie odstąpi ich już do końca życia. To tak, jakby koń rzucił urok – spuentował Leszek Turek, hodowca z Laudańszczyzny pod Suchowolą.
Opr. Elżbieta Rapiej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS