A A+ A++

Urodził się w 1945 roku w Radomsku. Uczęszczał w naszym mieście do szkoły podstawowej, a potem do I Liceum Ogólnokształcącego. Następnie rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa na Politechnice Warszawskiej. Studiował na specjalności budowa samolotów. Po ukończeniu studiów i uzyskaniu tytułu zawodowego magistra inżyniera rozpoczął pracę w Zakładzie Wytrzymałości Instytutu Lotnictwa. Jednocześnie rozpoczął też studia doktoranckie pod okiem prof. dr. hab. inż. Zbigniewa Brzoski. W trakcie studiów podjął pracę konstruktora w biurze konstrukcyjnym WSK-Okęcie oraz studia zaoczne matematyki na Uniwersytecie Warszawskim.

W związku z realizacją programu samolotu szkolno-bojowego PZL I-22 Iryda, ze względu na przewidywany zakres prac i badań tworzy Zakład Wytrzymałości Zmęczeniowej Instytutu Lotnictwa w Warszawie i został jego kierownikiem. Objął także obowiązki zastępcy Głównego Konstruktora samolotu. Wraz z dr. inż. Jerzym Kaniowskim i zespołem prowadził rozbudowę bazy laboratoryjnej, która była niezbędna do realizacji badań zmęczeniowych samolotu PZL I-22 Iryda. Badania te były największymi jakie kiedykolwiek realizowano w Polsce w zakresie wytrzymałości zmęczeniowej konstrukcji lotniczych. W roku 1998 roku obronił pracę doktorską w Instytucie Podstaw Budowy Maszyn Politechniki Warszawskiej pt. „Metoda oceny trwałości zmęczeniowej struktur nośnych samolotów”. Jest autorem koncepcji Ciągłej Oceny Zużycia Zmęczeniowego konstrukcji (Continuous Fatigue Estimation of Structures). Dla realizacji tej koncepcji, wraz z dr. inż. Janem Kaźmierskim i zespołem opracował rodzinę autonomicznych rejestratorów obciążeń i zmęczenia konstrukcji: Autonomous Fatigue Recorder – AFR AROS, Autonomous Loads and Fatigue Recorder – ALFR oraz System Monitorowania Obciążeń Konstrukcji – SMOK do ciągłego monitorowania obciążeń m.in. torowisk, wiaduktów i mostów. Równolegle wraz z mgr inż. Krzysztofem Kotlińskim (DEKO – DEbskiKOtliński) oraz zespołem prowadził prace konstrukcyjno-badawcze samolotów DEKO–6 Whisper i DEKO-9 Magic.

Jest także autorem lub współautorem kilkudziesięciu opracowań wewnętrznych Instytutu Lotnictwa i publikacji naukowych obejmujących m.in. hipotezy i kryteria z zakresu podstaw wytrzymałości materiałów i konstrukcji. Z Danielem Dębskim jest współautorem najobszerniejszej monografii dotyczącej wytrzymałości zmęczeniowej konstrukcji lotniczych, jaka dotychczas ukazała się w języku polskim – „Wybrane zagadnienia wytrzymałości zmęczeniowej konstrukcji lotniczych” (Wydawnictwa Naukowe Instytutu Lotnictwa 2014). Jest także współautorem anglojęzycznej monografii z obszaru obejmującego zagadnienia analiz zmęczeniowych konstrukcji lotniczych – „Fatigue Analysis Tools of Aerostructures” (2018). Brał udział w realizacji kilku krajowych i europejskich projektów naukowo-badawczych np. projekt CESAR. Przez trzy kadencje był członkiem Rady Naukowej Instytutu Lotnictwa. Jest współautorem kilku patentów zawierających rozwiązania konstrukcyjne:
– Krzysztof Kotliński, Marek Dębski, UP RP Patent nr 173 997 na wynalazek pt. Połączenia konstrukcyjne,
– Marek Dębski, Janusz Krasnodębski, Jerzy Kaniowski, UP RP Patent nr 146 033 na wynalazek pt. Wózek spadochronu,
– Marek Dębski, Krzysztof Kotliński, UP RP Patent nr 160 203 na wynalazek pt. Żagiel wielokomorowy,
– Marek Dębski, Daniel Dębski, Wojciech Kania, UP RP Patent nr 202 385 na wynalazek pt. Urządzenie do zwiększania siły nośnej skrzydła,
– Marek Dębski, Daniel Dębski UP RP Wniosek Patentowy nr 333 485 na wynalazek pt. Zespolony układ napędowy.

Monografia pt. „Wybrane zagadnienia wytrzymałości zmęczeniowej konstrukcji lotniczych”

„Fatigue Analysis Tools of Aerostructures”

Tomik wierszy pt. „A może tego nie było…”

W 1984 roku otrzymał Brązowy Krzyż Zasługi (nr 4046-84-23) za prace przy samolocie PZL I-22 Iryda. W 2002 roku otrzymał Srebrną Odznakę Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich (SIMP) (nr 7676). Otrzymał także Nagrody Naukowe Politechniki Warszawskiej za wyżej wymienione monografie, odpowiednio w roku 2014 i w roku 2020. W roku 2017 roku wydał tomik wierszy poświęcony żonie pt. „A może tego nie było…”.

30 razy oglądano od początku 10 razy oglądano dzisiaj

Zobacz podobne artykuły:

Ważne informacje

Jestem autorem wszystkich artykułów i zdjęć (chyba, że zaznaczyłem, że jest inaczej w jakimś konkretnym przypadku). Czasami korzystam ze starych zdjęć znalezionych w internecie, prasie, książkach, przesłanych przez Czytelników. Staram się pytać o zgodę na wykorzystanie takiego zdjęcia, ale nie zawsze to jest możliwe, a czasem niepotrzebne. Jeśli jednak naruszyłem czyjeś prawa autorskie, proszę o kontakt. Zdjęcia w artykułach są mniej więcej aktualne w stosunku do daty opublikowania artykułu, chyba, że zaznaczyłem inaczej. Jeśli znalazłaś/-eś błąd, chcesz coś zasugerować, skrytykować, pochwalić, napisz na [email protected] – wychodzę z założenia, że nie jestem nieomylny i mogłem coś przegapić, o czymś zapomnieć albo po prostu czegoś nie wiem. Pamiętaj także, że możesz sobie do woli i za darmo czytać, oglądać, ale nie wolno Ci kopiować żadnych moich tekstów oraz żadnych zdjęć. Jeśli jednak bardzo chcesz wykorzystać coś mojego, napisz na [email protected] – na pewno się dogadamy i tu niekoniecznie chodzi o pieniądze 🙂

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykuł“Nie możemy iść pod nóż jak barany”. Kolejne ujawnione maile
Następny artykułJuż nie na rok, a na pięć lat. Katarzyna Rokowska-Szyroki szefową WCK