P. Krzemiński: Iran w potrzasku

W 1953 roku amerykańskie służby siłą obaliły demokratycznie wybranego premiera Iranu Mohammada Mosaddegha znanego z liberalizmu i demokratycznych przekonań. Jedną z przyczyn tego posunięcia była nacjonalizacja irańskiego przemysłu naftowego. W wyniku przewrotu monarchą absolutnym został Mohammad Reza Pahlawi. Działalność USA cofnęła Iran o kilka wieków. Ku wielkim zaskoczeniu administracji amerykańskiej marionetkowy szach został obalony przez rewolucję religijną, która utworzyła republikę islamską.

Dlaczego przypominam te wydarzenia? W lipcu 2022 roku prezydent Joe Biden odbył szereg wizyt na Bliskim Wschodzie. Odwiedził między innymi Izrael i Arabię Saudyjską, która od 2015 roku przeprowadza militarną agresję na Republikę Jemenu. Podczas spotkania prezydenta USA i premiera Jaira Lapida podjęto decyzję, że w wyniku dalszego wzbogacania uranu przez Iran wolny świat „użyje siły”. Obecnie jedynym posiadaczem broni jądrowej na Bliskim Wschodzie jest Izrael. Jak widać tylko jego interesy mogą być zabezpieczane atomem.

Należy sobie zadać pytanie czy państwo, które znajduje się w jednym z najniebezpieczniejszych regionów na świecie, w którym kilka razy obce mocarstwa dokonywały przewrotów, ma prawo do dążenia do pełnej niezależności. Odpowiedź na to pytanie zostawiam czytelnikom.

Europejczyków z kolei powinno zainteresować jakim prawem obcy przywódcy realizując swoje egoistyczne cele geopolityczne zamierzają wciągnąć w ewentualną wojnę „wolny świat”. Nie widać głosów oburzenia ze strony pacyfistycznych europejskich demokracji. Groźba agresji na w pełni suwerenne państwo powinna budzić duży niepokój każdego przyzwoitego człowieka.

Należy też wyraźnie podkreślić, że Iran posiada ponad osiemdziesiąt milionów cywili, a także bardzo silną i zmobilizowaną armię. Przeprowadzenie agresji na takie państwo będzie wymagało użycia ogromnego potencjału wojskowego. Należy się zastanowić czy Europejczycy są na to gotowi?!