W nowym badaniu naukowcy przeanalizowali orientację obiektów ceremonialnych w miejscu zwanym El Paraiso, które prawdopodobnie zostało zbudowane między 2400 a 1440 rokiem p.n.e. Starożytne miejsce, które jest starsze od Imperium Inków o około 3000 lat, zostało zbudowane w czasie wielu ważnych corocznych wydarzeń na niebie, w tym przesileń zimowych i letnich.
Poprzednie prace w El Paraiso pokazały, że oba ramiona głównej świątyni są ustawione pod kątem 34 stopni, co dokładnie pokrywa się z północno-wschodnim krańcem Drogi Mlecznej tuż po zachodzie słońca w dniu przesilenia. W swoim nowym badaniu autorzy wskazują na istnienie dwóch gigantycznych struktur – jednej w kształcie kondora, a drugiej przypominającej potwora – które pasują do tego ustawienia.
Według naukowców odkrycia te potwierdzają istniejące założenia dotyczące prekolumbijskiej kosmologii andyjskiej, która skupiała się na „konstelacjach ciemnych chmur”. Są to postacie zwierząt, które starożytni widzieli w ciemnych przestrzeniach Drogi Mlecznej i które, jak wierzono, przedstawiały nadprzyrodzone bóstwa.
Oprócz tych dwóch dużych pluszowych zwierząt autorzy badania odkryli także dziewięć małych kopców platformowych otaczających centralną świątynię. Jeśli narysujesz linię przez każdy z tych kopców od środka miejsca, stanie się jasne, że większość z nich pokrywa się ze wschodem lub zachodem słońca podczas przesilenia czerwcowego lub grudniowego.
Pozostałe wydają się być rozmieszczone tak, aby pokrywały się z głównymi stacjami księżycowymi, które reprezentują najbardziej wysunięty na południe punkt, w którym Księżyc wschodzi w swoim miesięcznym cyklu. W sumie badacze odkryli 13 oddzielnych ustawień w El Paraiso, które znajdowały się w odległości jednego stopnia od jednego z tych niebiańskich wydarzeń. 14. ustawienie również zostało określone z dokładnością do 1,5 stopnia.
Opierając się na liczbie i precyzji tych astronomicznych ustawień, autorzy twierdzą, że „można wykluczyć przypadek jako wyjaśnienie”. Zamiast tego „proponują późną kosmologię przedceramiczną opartą na ułożeniach Słońca i Księżyca oraz powiązaniu nadprzyrodzonych zwierząt z konstelacjami ciemnych chmur i orientacjami astronomicznymi”.
„Dokładność ustawienia oznacza, że budowę tych kopców musiały nadzorować księża-astronomowie” – podsumowują.
Badanie opublikowano w czasopiśmie Latin American Antiquity .
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS