Co łączy Granicę z Ostródą?
Jak wcześniej zaznaczyłem początki działalności Klubu na ziemi kętrzyńskiej nie były łatwe. Trudno z całą pewnością stwierdzić co było główna przyczyną kłopotów i problemów, ale wydaje się, że przede wszystkim brak stabilnej kadry zespołu oraz częste absencje zawodników na treningach i meczach.
Wynikały one z faktu, że zawodnicy przede wszystkim byli żołnierzami, których obowiązki służbowe bardzo często zmuszały do wyjazdów w tzw. „teren”. Sytuacja, kiedy zespół oparty o żołnierzy stosunkowo krótko ( około 2 lata ) przebywających w Kętrzynie i opuszczających go po zakończeniu służby, nie sprzyjał procesowi budowy silnej, w dłuższym przedziale czasowym drużyny.
O ile w roku 1948 Granica ostatecznie zgłosiła swój akces gry w klasie A, który mimo sprzeciwu niektórych klubów został ostatecznie zaakceptowany przez Mazurski ZPN, to jednak pierwszy mecz ligowy z ZZK Ostróda zaplanowany na 04.04.1948 zakończył się ….. wycofaniem zespołu z rozgrywek na tym poziomie i zgłoszeniem go do rozgrywek klasy B. W ich fazie finałowej, która rozpoczęła się 29 czerwca, Granica rywalizowała ze zwycięzcami pozostałych 4 grup, tj. WKS Sturm Mrągowo, ZKS Pocztowiec Olsztyn, WKS Salwa Morąg i WKS Strażnica Ostróda. Mimo braku ostatecznych wyników tej rywalizacji, z lektury kolejnych publikacji prasowych wynika, że uzyskała ona awans do rozgrywek klasy A w roku 1949, jednak wobec wspomnianych wyżej problemów, kętrzynianie zgłosili się ponownie tylko do klasy B.
Jak zaznaczyłem na wstępie „korzenie” dzisiejszej Granicy sięgały nie tylko Olsztyna, ale również Ostródy. Ma to związek z powołanym tam w dniu 21 września 1946 r. Centrum Wyszkolenia Wojsk Ochrony Pogranicza, którego, słuchacze swoją aktywność sportową realizowali początkowo poprzez współpracę z ZZK Kolejarz Ostróda, ale później w roku 1947 usamodzielnili się i jako WKS Centrum uczestniczyli w rozgrywkach piłkarskich klasy „B” . W marcu 1948 r. dokonano zmiany nazwy klubu na WKS Strażnica. W tym samym roku Centrum Wyszkolenia zostaje zreorganizowane i przeniesione ( wraz z klubem) do Kętrzyna, aby w we wrześniu roku 1949 stać się Oficerską Szkołą WOP. Tym samym na terenie kompleksu koszarowego przy dzisiejszej ulicy generała Władysława Sikorskiego znalazły się dwie jednostki organizacyjne WOP, tj. 7 Brygada WOP i Oficerska Szkoła WOP, a wraz z nimi funkcjonujące w ich ramach struktury sportowe.
Wejście w roku 1949 ustawy w sprawie kultury fizycznej i sportu zerwało ze sportowymi tradycjami II Rzeczpospolitej, wprowadzając w ich miejsce wzorce obowiązujące w ówczesnym ZSRR. Podstawę stanowił sport szkolny, a w dalszej perspektywie branżowe zrzeszenia sportowe, finansowane i kontrolowane na wszystkich szczeblach przez państwo. W roku 1948 Wojska Ochrony Pogranicza włączono do Ministerstwu Bezpieczeństwa Publicznego ( odpowiednik obecnego MSWiA) i w związku z tym struktury sportowe funkcjonujące w jednostkach mu podległych podporządkowano Zrzeszeniu Sportowemu Gwardia. Zarówno WKS Granica jak i WKS Strażnica zmuszone były zmienić dotychczasowe nazwy i przyjąć narzucony odgórnie „szyld” Zrzeszenie Sportowe Gwardia, przy czym w Brygadzie WOP było to Zrzeszenie Sportowe Gwardia nr 1, natomiast przy Szkole Oficerskiej WOP numer 2. Jeszcze w grudniu 1949 r. koło działające przy OSWOP powołało do życia następujące sekcje sportowe: lekkoatletyki i pływanie, gimnastyki, piłki nożnej, boksu, tenisa stołowego i gier sportowych. W dalszym ciągu z kłopotami borykała się drużyna piłki nożnej, biorąca w roku 1950 udział w rozgrywkach klasy A, którą w czasie trwania sezonu wycofano z gry. Prawdopodobnie było to skutkiem braku porozumienia i współpracy między władzami kół w tej dziedzinie sportu. Mówiąc o ostródzkich „korzeniach” Granicy, trzeba w tym miejscu zaznaczyć, że tak naprawdę dopiero w roku 1957 wplotły się one w historię kętrzyńskiej Granicy. Stało się to za sprawą zmian organizacyjnych w strukturze kętrzyńskiego WOP – u, w ramach których w miejsce dotychczasowej Brygady powołano do życia Kętrzyński Oddział WOP. Jego nieliczne stany osobowe, a także zakres zadań, które przed stały, nie dawały możliwości prowadzenia klubowej działalności sportowej, co spowodowało zaniechanie działalności koła nr 1. Jego dorobek i potencjał kadrowo – zawodniczy przejęło koło nr 2 przy OSWOP.
Klub Granica, który do swej pierwotnej nazwy powrócił dopiero 5 sierpnia 1957 roku, oparty została zatem o potencjał ludzki Oficerskiej Szkoły WOP, uzupełniany okazjonalnie wyróżniającymi się sportowcami Oddziału oraz po raz pierwszy w swej dotychczasowej historii cywilnymi mieszkańcami miasta i okolic. Poza zmianą nazwy i powrotem do historycznej nazwy klubu, ówcześni działacze zdecydowali o tym, ze Granica pozostanie w Federacji Klubów Sportowych Gwardia. W Klubie działały wówczas następujące sekcje sportowe: piłki nożnej, piłki siatkowej, piłki ręcznej, strzelecka, bokserska, choć należy dodać, że we wcześniejszym okresie, poza już wymienionymi działały również sekcje: hokeja na lodzie, koszykówki czy judo. Szczególnie utytułowana była sekcja strzelecka, ale wynikami sportowymi i osiągnięciami tej i innych sekcji Klubu zajmiemy się nieco później. Do roku 1966 Klub prowadził swoją statutową działalność, z większymi lub mniejszymi sukcesami i był liczącą się na mapie województwa ( a w strzelectwie również Polski), organizacją sportową. Niestety w roku 1965 pojawiły się nad nim „czarne chmury”. Wojska Ochrony Pogranicza podporządkowane zostały resortowi Obrony Narodowej, a w 1967 roku podjęto decyzję o przekształceniu szkół oficerskich Wojska Polskiego na szkoły wyższe. Kształcenie kadr oficerskich dla WOP powierzono Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu, w związku z czym w roku 1968 Oficerska Szkoła WOP w Kętrzynie została rozformowana. Tym samym przestało istnieć osobowe zaplecze Klubu, bo przecież jego kadrę zawodniczą oraz trenerską, poza nielicznymi wyjątkami stanowili słuchacze i żołnierze Szkoły. Poza tym kierownictwo MON nie było zainteresowane utrzymaniem struktur sportowych, działających do tej pory w jednostkach WOP, dlatego też w połowie 1966 roku Granica została zmuszona do rozwiązania sekcji piłki nożnej, siatkowej oraz ręcznej, a w Klubie funkcjonowała jedynie pierwszoligowa sekcja strzelecka, której najwybitniejszą postacią była Barbara Kopyt, wielokrotna reprezentantka kraju, mistrzyni świata, wielokrotna mistrzyni i rekordzistka Polski, czterokrotnie w 10 najlepszych sportowców województwa olsztyńskiego. Niestety, w roku 1969 działalność jej została zawieszona. Znaczna część dotychczasowych zawodników, głównie przedstawicieli gier zespołowych przeszła do lokalnego sąsiada KS Związkowiec ( później Zjednoczenie) a strzelcy zasilili Gwardię Olsztyn i Śląsk Wrocław. Dla wielu był to jednak koniec sportowej przygody. Granicę spowił blisko dwuletni mrok niebytu.
Wiesław Sopyła
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS