Kolarstwo. Tour de France. Tadej Pogaczar, czyli Poga-czar

W ubiegłym roku wygrał Tour de France na ostatniej prostej. O zwycięstwie zdecydowała czasówka przedostatniego dnia wyścigu, podczas której pokonał swojego rodaka Primoża Roglicza. W tym sezonie nie pozostawił rywalom złudzeń. Żółtą koszulkę przejął po ósmym etapie i nie oddał jej do Paryża. Ani razu, może poza atakiem Jonasa Vingegaarda na Mont Ventoux, nie miała prawa czuć się zagrożony. Wygrał bezdyskusyjnie.

To zwycięstwo powoli zaczyna przypominać triumfy Lance’a Armstronga sprzed lat, Chrisa Froome’a. Absolutna dominacja. Rywale nie mieli żadnych szans. “To zawodowiec, który ściga się z młodzieżowcami” – napisał francuski dziennik “Le Monde”. A to przecież Pogaczar wciąż jest młodzieżowcem, a wokół siebie miał starszych od siebie przeciwników.

Francuskie gazety po tym triumfie pytają, czy Słoweniec ma jakieś słabości i czy w związku z tym można się spodziewać, że w kolejnych latach Tour de France będzie ciekawszy i nie będzie już tak jednostronny.

Dziennik “L’Equipe” podkreśla, że można znaleźć u zwycięzcy “Wielkiej Pętli” słabsze punkty, choć jest ich niewiele. Pogaczar źle znosi wysokie temperatury, ale za to dużo lepiej jeździ w deszczu i w chłodzie. Ponadto, gorzej prezentuje się na długich podjazdach i – co może jest najważniejsze – ma dosyć słabą drużynę (UAE Emirates), nieporównywalnie słabszą niż na przykład Team Ineos.

Na każdym kroku światowe media podkreślają jednak nieprawdopodobne fizyczne możliwości Pogacara. Ale tu też pojawiają się znaki zapytania. Nie wszystkie dane są znane. Zarzuca się nawet Słoweńcowi i jego trenerom, że specjalnie się je ukrywa. Kolejne pytania są oczywiste. Pojawiają się podejrzenia o stosowanie nielegalnego … czytaj dalej