A A+ A++

Odwołanie od decyzji podatkowej. Jedną z kluczowych zasad postępowania administracyjnego jest zasada dwuinstancyjności, wyrażona wprost w art. 15 k.p.a., gdzie ustawodawca stwierdził, że postępowanie administracyjne jest dwuinstancyjne, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Przechodząc na grunt przepisów stricte podatkowych, w art. 220 Ordynacji podatkowej ustawodawca potwierdził, że od decyzji organu podatkowego (decyzja pierwszej instancji) służy odwołanie. Istota tego rozwiązania polega na możliwości skorzystania z dwukrotnego rozpatrzenia tej samej sprawy i wydania rozstrzygnięcia przez dwa różne organy. Wiedząc o tym uprawnieniu strona, która nie zgadza się z treścią wydanej wobec niej decyzji podatkowej, może więc wnieść odwołanie. Jak prawidłowo przygotować taki dokument? Na co zwrócić uwagę? Gdzie szukać informacji oraz wskazówek?

Odwołanie od decyzji podatkowej – podstawy prawne

Kodeks postępowania administracyjnego

Podstawy postępowania administracyjnego w zakresie odwołań, znalazły się w art. 15 i 16 kpa – są to zasady ogólne, następnie rozszerzane w innych ustawach szczególnych. Normy k.p.a. stwierdzają, że postępowanie administracyjne jest dwuinstancyjne, ale przepis szczególny może wpływać na to rozwiązanie (może stanowić inaczej). Decyzje od których nie służy odwołanie w administracyjnym toku instancji (lub nie służy od nich wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy), są ostateczne. Ponownie, uchylenie lub ich zmiana, a także ewentualne stwierdzenie nieważności czy wznowienie postępowania, może znaleźć się w innych przypadkach (w tym w uregulowaniach szczególnych).

Ordynacja podatkowa

Postępowanie podatkowe, zobowiązania podatkowe i informacje podatkowe, normuje ustawa Ordynacja podatkowa. Zgodnie z jej normami, od decyzji podatkowej pierwszej instancji można się odwołać. Zgodnie z ogólną normą, właściwym do odwołania jest organ podatkowy wyższego stopnia, ale w przypadkach decyzji (pierwszej instancji) wydanych przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, dyrektora Izby Administracji Skarbowej, samorządowe kolegium odwoławcze, naczelnika urzędu celno-skarbowego, decyzji, o której mowa w art. 83 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej – odwołanie rozpatrzy ten sam organ podatkowy, stosując odpowiednio przepisy o postępowaniu odwoławczym.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Po zakończonym trybie administracyjnym, decyzje mogą być jednak zaskarżane do sądu administracyjnego. Zasadniczo, główne normy postępowania sądowego w tym zakresie, będzie normowała ustawa prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi. Decyzje, których nie można zaskarżyć do sądu są ostateczne.

Zasadnicze elementy, treść i termin odwołania

Zakres i treść odwołania od decyzji podatkowej został wskazany przez ustawodawcę w art. 222 Ordynacji podatkowej, gdzie wskazał, że odwołanie powinno zawierać:

  1. Zarzuty przeciw decyzji;
  2. Określać istotę żądania będącego przedmiotem odwołania;
  3. Określać zakres żądania będącego przedmiotem odwołania;
  4. Wskazywać dowody uzasadniające żądanie.

W praktyce, pojawiają się wątpliwości przy konstruowaniu treści odwołania – co i jaki sposób należy opisać. Poza przepisami prawa, dobrym źródłem praktycznej wiedzy może być orzecznictwo – Sądy w swoich wyrokach niejednokrotnie wskazują, jak przygotować prawidłowe odwołanie i co warto w nich opisać. Jednym z najnowszych z nich, jest wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego, z dnia 2 lutego 2021 r. (II FSK 2744/18), w którym Sąd podkreślił wagę precyzyjnego sformułowania odwołania:

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego

z dnia 2 lutego 2021

wyciąg z orzeczenia teza (aktualna):

Faktycznym skutkiem wniesienia nieprecyzyjnego i niejasnego odwołania bywa często jego niekorzystne, w relacji do źle sformułowanych bądź ukrytych roszczeń strony, załatwienie. Z tego powodu, nie można wymagań wynikających z art. 222 o.p. uważać wyłącznie za zbędną i uciążliwą formalistykę, a tym bardziej ignorować ich wnosząc ogólnikowe, nieprecyzyjne, nie zawierające istotnej treści odwołania, których uzasadnieniem bywa niekiedy tylko zasadniczo nieskuteczne prawnie wyrażenie subiektywnego uczucia niezadowolenia, czy też skrzywdzenia decyzją w sprawie podatkowej.

W praktyce warto zwrócić uwagę na kilka aspektów, związanych z czterema głównymi elementami odwołania od decyzji:

  1. Zarzuty

Zarzuty należy rozumieć w szerokim znaczeniu, w tym sensie, że mogą odnosić się zarówno do samej decyzji, jak i do poprzedzającego ją postępowania podatkowego.

  1. Istota żądania

Odwołujący musi wskazać, jakie chciałby uzyskać rozstrzygnięcie. Rodzaje rozstrzygnięć organu odwoławczego zostały określone wprost w art. 233 ordynacji podatkowej i wskazują przede wszystkim możliwości:

  • uchyla decyzję organu pierwszej instancji i w tym zakresie orzeka co do istoty sprawy lub uchylając tę decyzję – umarza postępowanie w sprawie;
  • uchyla decyzję organu pierwszej instancji w całości i sprawę przekazuje do rozpatrzenia właściwemu organowi pierwszej instancji, jeżeli decyzja ta została wydana z naruszeniem przepisów o właściwości.
  1. Zakres żądania

Odwołujący musi wskazać, czy odwołuje się od decyzji w całości, czy w części – a jeżeli w części, to w jakiej części.

  1. Dowody

Gospodarzem postępowania podatkowego jest organ. Ustawodawca zdecydował więc, że Strona ma wskazać dowody – a nie koniecznie je przedstawić osobiście.  Dobrym przykładem może być konieczność przesłuchania świadka czy uzyskania dokumentu będącego w posiadaniu innego podmiotu – Strona wskazuje te dowody, ale to organ będzie dokonywać tych czynności, czy uzyskiwać je w praktyce.

Sposób wniesienia odwołania

Odwołanie należy wnieść do właściwego organu odwoławczego, ale za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał decyzję. Oznacza to w praktyce, że w główce pisma należy wskazać jako adresata organ odwoławczy i dodać dopisek za pośrednictwem organu pierwszej instancji, a przesyłkę wysłać do organu pierwszej instancji.

Termin

Zasadniczo odwołanie od decyzji podatkowej, na gruncie art. 223 Ordynacji podatkowej, wynosi 14 dni od doręczenia stronie decyzji lub zawiadomienia określonego w art. 103 § 1.

Wzór odwołania od decyzji podatkowej

W każdej indywidualnej sprawie, odwołanie powinno być dostosowane do konkretnego przypadku. Można jednak wskazać pewien zasadniczy schemat dokumentu, z którego mogą skorzystać podatnicy.

Miejscowość, data

Dane dotyczące podatnika

Imię Nazwisko

Adres

Dane organu II instancji
(w niektórych przypadkach tego samego organu)

za pośrednictwem (jeżeli dotyczy)

Dane organu I instancji

Numer sprawy / decyzji

ODWOŁANIE

od decyzji z dnia … takiego i takiego organu (tutaj wpisać dane organu)

w przedmiocie …

Ja niżej podpisany/a … (imię i nazwisko) na podstawie art. 220 § 1, art. 222 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (uwaga podstawy odwołania mogą różnić się w zależności od konkretnej sprawy)

 niniejszym wnoszę odwołanie od decyzji z dnia … wydanej przez … w przedmiocie… odebraną w dniu … (tutaj uwaga na termin do odwołania)

i zaskarżam niniejszą decyzję…  (tutaj wpisać zakres żądania – w całości lub w określonej części)

zarzucając organowi pierwszej instancji … (tutaj wpisać zarzuty)

i na tej podstawie wnoszę o … (tutaj wpisać istotę żądania)

UZASADNIENIE

… tutaj podać odpis sprawy, wyliczenie błędów organu ich analizę oraz uzasadnienie wniosków wraz z opisem dowodów

podpis

załączniki:

– odpowiednia liczba odpisów

– inne

Źródła opracowania:

  • Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U.2020.1325 tj. z dnia 2020.07.31) (zwana dalej „Ordynacja podatkowa”);
  • Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U.2020.256 tj. z dnia 2020.02.18) (zwana dalej „kpa” lub „k.p.a”);
  • Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.2019.2325 tj. z dnia 2019.11.28) (zwana dalej “ppsa”);
  • Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 września 2016 r. II SA/Wa 24/16 Istota zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego (teza aktualna LEX nr 2137451);
  • Wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 lutego 2021 r. II FSK 2744/18 (teza aktualna).

Zobacz również:

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułGeorge Russell został dyrektorem GPDA
Następny artykułCałkowity lockdown w Polsce? Rzecznik MZ: Poczekajmy na efekty aktualnych obostrzeń