Wyroby z wikliny robią duże wrażenie na zwiedzających.
– Na pewno te wielkie wiszące kosze, na których można siadać, taki super hamak. Praktyczne i chyba wygodne. Co nie Staszek? Staszek kiwa, że tak. Do oglądania to oczywiście, bo mały jest fanem lokomotyw, więc wszystko co ma koła bardzo mu się podoba.
– Przede wszystkim jesteśmy zachwyceni tym ile pracy trzeba włożyć ręcznej, żeby wyprodukować czasami tak niewielką formę, a się okazuje, że trzeba godziny w to włożyć. Mnogość kształtów i czym jestem zaskoczony mnogość kolorów. Do tej pory mi się wydawało, że jest to jeden odcień beżu, a tu się okazuje, że jest i bardzo ciemny i bardzo jasny.
– Sama wyplatam, więc trochę podglądam co można zrobić. Wszystkie prace są piękne.
Na miejscu można też podziwiać pracę wikliniarzy. Eugeniusz Skrzypczak z Muzeum Wikliniarstwa w Nowym Tomyślu na zrobienie kosza potrzebuje trzech godzin.
Teraz zacinam wiklinę, żeby jak będę wplatał w koszyk, żeby od środka koszyk był bardziej gładki. Kiedyś były nożyki takie typowo koszykarskie, ale w tej chwili już jest o nie trudno, a mój stary już się dawno wykończył i używam teraz takiego wielofunkcyjnego. Szczerze mówiąc wolę robić większy kosz niż mniejszy. Im większy tym więcej czasu, ale to nie jest strasznie wielka różnica
– mówi Eugeniusz Skrzypczak.
Festiwal potrwa do jutra. Towarzyszy mu także Międzynarodowy Konkurs Plecionkarzy. Uczestniczy w nim 160 osób z 50 krajów z różnych kontynentów. Zwycięzców poznamy w niedzielę.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS